تحلیل فرآیند هیدروفرمینگ ورق در حالت متقارن محوری

امروزه فرآیند شکل دهی فلزات به روش هیدروفرمینگ به دلیل مزایایی که نسبت به دیگر روش های شکل-دهی دارد به صورت گسترده ای در صنعت مورد استفاده قرار گرفته است. قابلیت تولید قطعات با اشکال پیچیده، نسبت استحکام به وزن بالاتر و تولید قطعات با کیفیت سطح بالاتر از جمله این مزایا می باشند. در فرآیند هیدروفرمینگ ورق، یک ورق گرد مسطح به صورت کروی در می آید. در این پایان نامه یک مدل ریاضی برای تحلیل فرآیند هیدروفرمینگ ورق در حالت متقارن محوری ارائه شده است. در تحلیل انجام شده، هدف محاسبه فشار مورد نیاز برای شکل دهی ورق، یافتن توزیع ضخامت در ورق و بررسی تاثیرات ناهمسانگردی ماده، ضریب اصطکاک و ضریب کارسختی بر فشار و توزیع ضخامت می باشد. در این مدل برای یافتن نحوه توزیع ضخامت ابتدا یک رابطه تغییرات ضخامت برای قسمت انبساط آزادفرض شده و با استفاده از قانون تراکم ناپذیری توزیع ضخامت بدست آمده است. سپس با استفاده از توزیع ضخامت و معادلات حاکم، انرژی کرنشی برای ورق محاسبه شده و فشار مورد نیاز برای شکل دهی نیز محاسبه شده است. در انتها نیز نتایج حاصل از این تحلیل با نتایج سایر محققان مورد مقایسه قرار گرفته تا تحلیل ارائه شده مورد اعتباردهی قرار گیرد.